د : وا رفتن شيرا زه
شيرازه يكي ازاركان اصلي در تضمين سلامت فرش بوده و نقشي مهم در تداوم استحكام آن در دراز مدت دارد ؛ بگونه ايكه حتي اهميت اين مطلب در جامعه نيز رواج يافته ونهايت وخامت اوضاع در هر پديده به از هم پاشيدن شيرازه تشبيه مي شود .
عدم مراعات نكات فني لازم درامرشيرازه پيچي ؛ خصوصا درموارديكه شيرازه پيچي بعد از مرحله بافت و حتي پس از مرحله سرويس انجام مي شود ؛ موجب بروز عيوبي از قبيل : كيس عرضي ؛ وا رفتن شيرازه در مرحله استعمال ؛ كنده شدن شيرازه بهمراه كناره فرش و امثالهم خواهد بود كه بعضا غير قابل جبران بوده و گاه در صورت مرمت نيز صدماتي به كيفيت اوليه فرش وارد خواهد شد .
نكته : شيرازه پيچي صرفنظر از نوع آن ؛ در گذشته يكي از فنوني در امر قاليبافي بحساب مي آمد كه گوياي سليقه ؛ تجربه ومهارت بافنده بوده و تقريبا دراكثريت قريب به اتفاق فرشهاي توليدي ؛ شيرازه پيچي نيز همزمان با بافت انجام مي يافت ؛ كه متاسفانه امروزه اين سنت حسنه رو بفراموشي نهاده و كمتر فرشي را مي توان پيدا نمود كه شيرازه پيچي آن بهمراه بافت انجام يافته باشد . البته حقيقت مطلب آنست كه امروزه ديگرنادرند بافندگاني كه از عهده اين امر بر آيند ؛ چرا كه شيرازه پيچي بر روي دستگاه بهمراه بافت ؛ برخلاف ظاهر ساده و شايد بي اهميت آن يكي از نكات بسيار حساس ؛ ظريف و فني درامر توليد است كه نيازمند حوصله ؛ تجربه و مهارت خاصي بوده وبه اذعان اهل فن از عهده هر بافنده اي بر نمي آيد . (البته منظور نگارنده در اين باب بيشتر متوجه توليدات شهري بافت منطقه آذر بايجان مي باشد )
با توجه به توضيحات فوق و دقت در عكس ميتوان نتيجه گيري نمود كه شيرازه پيچي بعد از مرحله بافت هرگز جايگزين مناسبي براي شيرازه همراه بافت نمي باشد ؛ و تجربه نيز گواه اين مدعاست كه شيرازه پيچي بعد از مرحله بافت در مقام استحكام و ظرافت هرگز ياراي برابري با شيرازه همراه بافت را نخواهد داشت .
نظرات شما عزیزان: